| Tolgahan’
a dün etmediğimizi bırakmadık, bugün maç sonu kavgası nedeniyle
nerdeyse methiyeler diziyoruz. Dün Fevzi’yi vatan haini ilan ettik,
bugün milli kahraman ilan ediyoruz. Dün Okan’ ı yere göğe sığdıramıyorduk, bugün finalde silik bir futbol oynadı diye demediğimizi bırakmıyoruz. Her yerde aynı muhabbet dönüyor. Hepimiz birer futbol yorumcusuyuz, futbol adamıyız. Kısacası futbolun içindeki insanlarmışız gibi acımasızca eleştiri yapıyoruz. Adanaspor’ u muzun gidişatı, Barbaros’ un bizi sattığı, hakemin siyasetin oyuncağı olduğu kısacası sohbet edilebilecek her yerde tartışıyoruz, istediğimiz gibi yorumluyoruz, yargılıyoruz, aldığımız her duyuma inanıyoruz, asıyoruz, kesiyoruz. Hepimiz birer futbol yorumcusuyuz, yöneticiyiz, gözlemciyiz ve her durumda saatlerce eleştiriyoruz, en sonunda çıkmaz sokaklar… Bu güne kadar eleştirmeyi hep olumsuz yönde algıladığımız için pozitif düşünemiyoruz veya kendimizi şu an Sevgili kaptanımız İzzet ne durumda, ya Kibong, ya da Mbilla, veya Başkanımız Bayram AKGÜL hangi psikolojideler ne durumdalar bilmiyoruz aslında bilmek de istemiyoruz. Bilmek istediğimiz Mbilla kalacak mı? Yeni sezon için ne yapılacak kimler transfer edilecek? Şampiyon olunacak kadro kurulacak mı? v.s... Şimdi bu satırları okurken bana kızacaksınız, bunu da biliyorum ama maalesef öyle kendimizi düşünüyoruz. Kendimizi derken egolarımızın tatmini için tuttuğumuz takımın başarılı olmasını istiyoruz. Peki, nereye kadar devam edecek bu düzen? Ne zaman eleştirmeyi bırakıp faydalı olmak için bir şeyler yapacağız? Tamam, çöküş içindeyiz ancak biz neden buna çareler üretmek yerine bu olayı hızlandırmaya çalışıyoruz? Yoksa çabuk mu unuttuk kapanıp ta geldiğimiz bu noktaları, ard arda şampiyonluklarla buralara geldiğimizi, daha eskilere gidelim hadi, süper ligde şampiyonluk kovaladığımızı, UEFA maçları oynadığımızı, Süper Ligde iki kez gol kralı çıkardığımızı ya da tam tersi parasızlıktan maçlara çıkamadığımızı, ilk yarıyı 4. bitirip aynı sezon 2. yarı tüm maçlarımızı kaybederek kime düştüğümüzü kim unutabilir. Bu başarıları kazananda, başarısızlıkları yaşayanda bizim Adanaspor’ umuz değilmiydi? O zaman niyedir bu telaş? Ancak hala olduğumuz yerdeyiz ve gittikçe karamsarlaşma ihtimali olan bir tabloyla karşı karşıyayız. Bunun için artık tabloya kendi dar penceremizden değil de bir bütün olarak bakalım ve hep birlikte Adanaspor’umuz için ne yapabiliriz onu düşünelim. Biz taraftarız, kendi üzerimize düşen rolü bilmeliyiz, daha iyi ne yapabilirizi düşünmeliyiz. Yeniden yapılanmalıyız. Lütfen artık kalp kırmayı ve sonu gelmeyen tartışmalara girmeyi bırakalım çünkü bunlar bizi bir yerlere götürmeyecek. Asıl şimdi Adanaspor’umuz ve değerlerimiz adına birlik olma zamanıdır. Necati Katıçelik |
